Kees Peijster en de herijking van de maatschappelijke politierol

Kees Peijster was niet alleen korpschef in Vlaardingen (1959-1970) en hoofdcommissaris van de politie in Den Haag (1970-1982), maar ook een publicist die met een stroom van artikelen de door de culturele revolutie van de jaren zestig in het slop geraakte politie een uitweg uit de problemen wees en zo een van de grondleggers van de moderne, Nederlandse politie werd. Als eerste sneed hij in eigen kring moeilijk verteerbare thema’s aan zoals de volledige acceptatie van vrouwen in alle geledingen, inspraak en medezeggenschap, bestrijding van racisme en vreemdelingenhaat als opgave van de politie, klachtrecht voor burgers, vrijheid van meningsuiting voor politiebeambten, een politie dicht bij de burger en een sociale politietaak in achterstandsbuurten. Als korpschef in Den Haag stond hij voor de lastige taak die ideeën ook te realiseren. In dit boek – een uitgebreide versie van de rede waarmee Guus Meershoek in april 2012 aantrad als lector Politiegeschiedenis aan de Politieacademie – wordt belicht hoe Peijster tot zijn opvattingen kwam en welke moeilijkheden hij als korpschef bij de verwezenlijking moest overwinnen. Zijn ervaringen leren ons zowel iets over de lastige opgave van een politiechef om zijn korps bij de tijd te brengen als over de betekenis van visies in de politiezorg. Daarnaast bevat het boek enkele van Peijsters belangrijkste publicaties en zijn bibliografie.