De inhoud van de opleiding van de jurist is al eeuwenlang voorwerp van discussie en zal dat ook blijven. Vanaf het einde van de 19e eeuw beschouwt de overheid het als haar taak de kwaliteit van de toekomstige rechter en advocaat te waarborgen door invloed uit te oefenen op het curriculum. Zij immers zijn de bewakers van de rechtsstaat die, voorzien van een moreel kompas, geacht worden in de beroepspraktijk ‘meesterlijk’ te handelen.

In deze uitgebreide versie van haar oratie beschrijft Ahsmann het spanningsveld tussen academische en beroepsopleiding. Rode draad in haar betoog is dat keuzes worden gemaakt zonder voldoende inzicht in de feiten die daaraan ten grondslag liggen. De invoering van het bachelor-masterstelsel, de toename van het aantal vakken in de studie, de specialisering van juridische faculteiten vergen analyse en visie hoe het curriculum goed vorm te geven. Dat is voor de togaberoepsgroepen van belang om een continuüm in hun opleiding te kunnen creëren.